Terugblik en uitspraak rechter: ongehoorzaamheid geacht op Het Museumplein … de Witte Linie – door Rowitha Beydals

Het Museumplein heeft nu alweer tweeënhalf jaar een heel andere betekenis gekregen voor mij. Ooit was het een vreemd, ietwat scheef aangelegd plein in een van de mooiste buurten van Amsterdam. Een vaak lege vijver en veel gras. Niks bijzonders. Inmiddels is het een ontroerende plek, waar je midden in de geschiedenis staat. Een weekendje Amsterdam is nooit meer hetzelfde.

Mensen mogen eenkennige meningen hebben en uitdragen. Ook een gekke, aparte, domme mening. Wat dan ook. Zelfs een mening die aanstoot geeft. Landen waar demonstranten naar huis gemept worden zijn ver weg. Daar kom je alleen met zomervakantie of als je jezelf zoekt met grote rugzak op. Tot twee jaar terug. Nederland is veranderd. Met de introductie van de zogenoemde “Maatregelen” is er meer veranderd dan slechts die paar nieuwe leefregels. Orwell zei het al zo griezelig: waarheid is leugen en krijgen is waarheid. Alles op z’n kop. Ik kan nog steeds niet goed tegen de term “socialdistancing”. Het is een gruwelijk voorbeeld van de contradictio in terminis. Als psycholoog wil ik dan van een dak springen. Hoe kunnen we hiermee? Wat gebeurt er met ons, nuchtere Hollanders? Dat we dit accepteren en braaf proberen te volgen? Goddank mag ik mijn vriendinnen inmiddels wel weer knuffelen.

WITTE LINIE

Na de zoveelste ME-paardenshow 🐎 en waterfonteinen- ⛲️ festivals besluit ik in de Witte Linie te gaan staan. Zorg staat in lijn, voor de demonstranten, als een beschermende haag. Oud-militairen vormen ook een lijn en staan voor ons. De demonstranten gaan zitten als vredig gebaar. ME staart ons aan en de buiten-douche is koud.

Dan volgt een plotselinge arrestatie inclusief pijnlijke dubbelzijdige houdgreep. De bus is vol. 1,5 m-regels en gezichtslappen zijn ineens niet nodig. Iedereen in die volle bus is bang voor coronabesmetting. Nee, grapje. De gemiddelde Wap vindt een volle bus juist gezellig. Toch hadden we liever gezien dat onze belastingcentjes op een positievere manier benut werden en worden. De boete plus aantekening strafblad is me te gortig en ik teken bezwaar aan. Na anderhalf jaar mag ik voor de rechtbank in maximaal vijf minuten uitleggen wat ik daar deed.

UITSPRAAK DEZELFDE MIDDAG

Uitspraak rechter:

(hier in telegramstijl)

“Ik ben volledig. Die zaterdag 20 maart was U daar. U zegt: willekeur wie wel of niet aanhouden. Dit is lastig te toetsen. Mag derhalve u vervolgen. Gaat over toetsen van het noodbevel. Duurt te lang? Neen, we kijken  naar de jurisprudentie. Anderhalf jaar tot deze zitting is niet te lang.

Bewijs? Proces-verbaal van aanhouding per verdachte mist inderdaad. Maar we weten: U was daar. Klaar. Geen sprake van opzet? Er was een dakmegafoon etc. Was duidelijk tien keer gezegd U te verwijderen. Er is omgeroepen dat als U zich niet zou verwijderen er geweld zou worden gebruikt. (Rechter zei dit twee keer.) Mensen gingen joelen. Dus alles gehoord. Meent politie! En er zijn waterstoten. En drone riep ook om. Dit zeggen verbalisanten. Kortom: noodbevel moet u geweten hebben.

U moest weg. Rechtmatig bevel? Niet proportioneel? Ik moet marginaal toetsen. Niet op de stoel van de burgemeester gaan zitten. Zij heeft beleidsvrijheid.

En de feiten kloppen wel in het Noodbevel. Het ging gefaseerd. Oploop naar de demonstranten, met doel deze te doen vertrekken. Ja, U was inderdaad volkomen  vreedzaam aan het demonstreren. Noodbevel nodig? vraagt U.

Eerdere demo’s vaak ontbonden met de dan geldende  maatregelen als argument. Er waren eerdere ontruimingen, want vrees voor geweld tegen de politie.

WOM geeft burgemeester bevoegdheid. Redenen zijn: volksgezondheid en ter voorkoming wanordelijkheden. Nood geldt alleen bij bestuurlijke overmacht. Burgemeester kon het niet beheersen. Ze leunt zwaar op wat de politie vertelt. Moet hierop kunnen vertrouwen. United We Stand Europe (organisatie) had aangeven: tot 5000 man.

Niet Museumplein, zei de burgemeester. En:  let op de anderhalvemeter-regels. Vrees bij de politie was: personen met wapen en verstoring etc. in januari van dat jaar etc. en toestanden in Den Haag. Die mensen werden weer verwacht.

Mensen waren wel degelijk provocerend, zei de politie. Dan is dus noodbevel nodig. Meer en meer mensen kwamen naar het Museumplein. De vrees voor ernstige wanorde maakte dus noodbevel noodzakelijk.

En: bepaald gebied en voor bepaalde duur. U beargumenteert: mensenrechten? Ja, voldoet, want wet geeft mogelijkheden aan de burgemeester.

U bent dus schuldig. En ja, u handelde in vereniging. Dit is een strafbaar feit.

Tegen u is € 200,- geëist door de OvJ.

Ik houd rekening met uw aller persoonlijke omstandigheden (kosten levensonderhoud stijgen, etc.).”

De rechter gaat verder:

“Ja, u heeft recht op demonstratie. Ja, alles was vreedzaam. Maar U moet luisteren bij noodbevel. En er was corona: was een zorgelijke periode. (Argument OvJ was dat omwonenden er erge last van hebben gehad en angstig/stress, want coronamaatregelen niet gevolgd).

U bent te ver gegaan. Het was ook lastig voor de politie. Er was geen geweld. U krijgt een straf. Geen eerdere veroordeling. U beargumenteert: volksgezondheid? Aanhouden is hectisch, want veel arrestanten. Helaas geen afstand kunnen houden. Geen reden voor strafverlaging. Velen krijgen straf. U pleit: U bent hardhandig aangepakt, vervelend en vernederend. Maar was wel rechtmatig. U vraagt: over de gevolgen voor een VOG: geen reden U te straffen?

VOG past al dan niet bij de functie (bij sollicitaties). Een geldboete past. Is een lichte straf. Wat betreft de hoogte kijk ik naar collega’s. En tijdsverloop. U bent allen niet meer aangehouden daarna. U bent er (in deze zitting aanwezig, sommige andere verdachten bleven weg). U heeft geen schulden. Dat U er was, hou ik rekening mee. Strafbeschikking wordt vernietigd. €250,- voor hen die er niet waren. (Niet betalen betekent vier (?) dagen hechtenis.) €200,- boete, maar is een signaal, dus €100,- niet betalen. (Niet betalen betekent  twee dagen gevangenisstraf). Voorwaardelijk.”

PS: Volgens het internationale Verdrag v.d. Rechten van de Mens zijn massa-arrestaties verboden. De rechter ging daar niet op in. Ze zei wel twee keer dat “demonstreren een recht” is en dat “de motieven hier niet politiek zijn”.