Don’t Cry, Organize – Uithuilen en opnieuw beginnen: waarom niet? – door Simcha de Haan
Waarom zou je blijven vechten om een bot dat eigenlijk van de leden is? De wereld staat in brand. Niets is zo simpel als opnieuw beginnen. Binnen een dag heb je een naam, een domein, een website en een nieuwe organisatie opgezet.
Op naar de zoveelste splitsing in twee jaar tijd: van VSN naar Lijst 30, naar Hart voor Vrijheid, naar Army of Love en de Vereniging van Venijnige Vredeskabouters en Reuzen, met Me, Me, Me (let’s talk about me) als voorzitter, . . . goeiemiddag! Hier is geheel tot uw dienst uw nog nieuwere grote roerganger, ik zal u leiden totdat ook ik zeer binnenkort ten prooi val aan het gevoel dat ik word ondermijnd door mijn eigen leden en aan het fenomeen ‘toxic bestuurscultuur’.
Wordt u lid? Vanaf heden gaat het onder het motto: Don’t Cry, Organize – nu wel echt om u. Wij zijn de vernieuwing en worden groot anno 2022 in de lokale en provinciale politiek, omdat we voor u en alle andere leden ruimte maken voor lokale en regionale autonomie en zelfvoorzienendheid. Of zit u nu bij een van die andere splinters in de leiding en heeft u zelf de bek vol van liefde en verbinding maar moet u dit ook nog leren praktiseren.
Voor mij telt wat Bas, Anne, Mordechai en Willem in 2020 presteerden. Ik heb respect voor wat het huidige HVV-bestuur presteerde. Ik zie het zo: we zijn inmiddels ruim twee jaar friends for life beyond survival for the many… in tijd van volkerenmoord. We hebben iedereen nodig en de zwakste schakel dicteert de ketting. Ik roep op: let’s stick together. Banden die harten verwarmen knellen niet.
Laten we onszelf serieus nemen: de actieve leden de ruimte bieden en de leiders en pioniers van het eerste uur eren, de wakkeren en wakker wordenden verbinden met het origineel en niet met copy paste; Hart voor Vrijheid-Amsterdam wil zelfrespect opbouwen door iedere dag kleine overwinningen te boeken op onszelf en op onze omgeving.
Die ’toxic bestuurscultuur’ doorbreken is de kunst en wij oefenen al twee jaar en we gaan er uit komen en doorbouwen, met hashtag rug recht.
Arno, Peter, Pasqual en Rick: waar zijn die kernwaarden, komen ze nog? Met de postkoets of met Sinterklaas? Of waren ze er al en komen ze binnenkort tot leven in de vorm van een nieuwe praktijk, die heeft gerijpt en een nieuwe bestuurscultuur, die wacht op het goede ecosysteem en een kweekvijver. Wij doen mee en wij doen media, geven iedereen hun stem en handelingsperspectief terug. We gaan al doende leren verschillen, egokwesties en conflicten overbruggen, verzoenen en groeien. Dat is wat we oefenen. Slowly but surely worden we er beter in.
We oefenen in politieke communicatie om de publieke opinie te informeren en te civiliseren – heel voorzichtig. We hebben geen hazenhart, maar we zijn ook geen helden. Repoliticeren is niet hetzelfde als politiek bedrijven. Het is belangrijk om meer mensen voor meer zaken te mobiliseren, niet individueel maar collectief (dat bevordert ons aller veiligheid en vrijheid).
Iedereen overschat wat je kunt opbouwen in een jaar en iedereen onderschat wat je kunt opbouwen in tien jaar. Wij zijn even bezig, nu de vinger op de zere plek, de punten op de i. We gaan laten zien wat we waard zijn op het gebied van liefde, vrijheid, integriteit en verbinding. Doe het!
Laten we elkaar omarmen en leden raadplegen in verkiezingen voor een nieuw bestuur.
Dan gaan we zien wat de wijsheid van onze zwerm is en welke nieuwe bestuurders een mandaat krijgen.
terug naar de Andere Nieuwsbrief
