Hart voor Vrijheid ‘gaat nat’ – door Michiel Koperdraat

De oorspronkelijk uit het klaverjassen komende uitdrukking ‘nat gaan’ betekent dat men verliest. Ik heb nog een andere uitleg voor ‘nat gaan’: jezélf verliezen als er tegengas wordt gegeven op overtuigingen, ideeën of gevoelens, dus op jouw perceptie van de wereld. 

Bij het aansturen van bewustzijnswerkgroepen kan ik heel stellig zijn. Ik ga uit van kernachtige eeuwenoude uitgangspunten die bedoeld zijn om spiritueel wakker te schudden. Dat kunnen deelnemers soms niet goed hebben, is gebleken. Men meent meestal ook al geheel wakker te zijn, terwijl deze uitgangspunten laten zien dat dit onmogelijk is en wat wordt aangetoond door iemands deelname aan zo’n bewustzijnswerkgroep. Soms ergert men zich stilletjes aan deze stellige uitgangspunten (of aan mij als verkondiger ervan) of men schiet na enig ‘bescheiden aarzelen’ toch maar in de in verdediging. Maar er valt in bewustzijnswerkgroepen van-Zelf-sprekend niets te ergeren of te verdedigen, want het gaat om luisteren, vragen aan elkaar stellen en argumenten delen. Kortom: het gaat om leren. Dit gold ook voor de werkgroep Integriteit.

Bewustzijnswerk begint met zelfanalyse. Wrevel ontstaat door identificatie met de eigen perceptie, met de eigen mindset die in een nieuw en kennelijk ongewenst licht komt te staan. En dit creëert oppositie-gevoelens of -gedachten. Lettend op de gevoeligheden van deelnemers (hartjes zijn kwetsbaar, teentjes zijn lang en lontjes zijn kort) zie ik dat het kennelijk (nog) niet anders kan dan dat men vaak als eerste ontstemd raakt, want het gebeurt telkens weer. Ik kan hiermee omgaan, ik zou met mijn bewustzijnswerk moeten stoppen als ik geen kritiek zou aankunnen. Ik leer er ook van, zeker, maar vooral zij die zich op welke manier dan ook ongemakkelijk gaan voelen door mijn stellige aanpak zouden iets kunnen leren. Het is nodig dat men zich als eerste realiseert dat elk opkomend gevoel van ongemak duidt op innerlijk werk en dat negatieve gevoelens een zegen zijn voor wie zich innerlijk wil bevrijden. Negatieve gevoelens zijn namelijk rode vlaggetjes in het drijfzand van identificatie die waarschuwen: ‘Hó, stop! Start innerlijk onderzoek.’ Als ergernis wordt begrepen, stopt kritiek en als kritiek stopt, ontstaat er een diepgaand en tevens kritisch uitwisselen over hoe we ons bewustzijn kunnen ontwikkelen tot een permanent wakkere staat.

Het is mijn indruk dat maar weinigen goed zijn geïnformeerd over wat bevrijdend is als men moeite heeft met omstandigheden. Zeker als men door eerdere levensomstandigheden ‘beschadigd’ is geraakt kan iemands innerlijk bij het minste of geringste op tilt gaan. Opvallend is dat hoe meer ‘last’ men heeft van dingen, hoe minder men échte interesse lijkt te willen opbrengen voor een permanente bevrijding van geestelijke ballast. Het buiten de deur houden (vanuit welk idee of ‘gevoel’ dan ook) van werkelijk helende informatie is te vergelijken met het zonlicht buiten willen houden terwijl je in het donker zit.

Als mensen door mijn benadering in de contramine raken, speelt soms dit mechanisme: “Ik ben al heel lang met mijzelf bezig hoor, ik bén al heel diep gegaan, dus zeg me niet dat ik dit niet al weet”. Eigenlijk bedoelt men: “Zeg me alsjeblieft niet dat ik het belangrijkste over het hoofd heb gezien, zeg me alsjeblieft niet dat mijn problemen niet zo lang hadden hoeven duren, zeg me alsjeblieft niet dat mijn pijn (onzekerheid, stress, woede, verdriet) al eerder had kunnen oplossen.” Van de weeromstuit gooit men de kont tegen de krib en is bewustzijnsonderzoek onmogelijk geworden. Vanuit deze onbewuste gedachtendrijfveer ontstaat een andere, nog vervelender identificatie: “Door al mijn worstelingen (en therapieën en cursussen) ben ik al heel ver in mijn bewustzijnsontwikkeling gekomen”. Dit idee wordt soms nog gevoed door te denken dat een hoge gevoeligheid voor triggers vanuit de buitenwereld zou duiden op een hoog bewustzijnsniveau. Deze vermeende hoog-gevoeligheid is echter meer een hoge ‘gevoeligheid’ voor alles wat men niet aankan of aanstaat. Dit duidt op een onstandvastig zelfbeeld dat makkelijk gekwetst kan worden, dat door identificatie en projectie standhoudt en ware innerlijke godskracht afschermt. Krachtig leven vanuit onvoorwaardelijke liefde, wat men vaak zegt na te streven, is dan onmogelijk.

Informatie over werkelijk Bewust-Zijn – zeker als dit weerstand oproept – werpt nieuw licht op lijden, moeilijkheden, frustraties, ambivalent reageren op omstandigheden en op het projecteren van ongenoegens op anderen. Kortom, er komt licht op het eigen innerlijke ‘werkgebied’ om tot bevrijding te komen. Cruciale informatie over Bewust-Zijn ontbreekt in alle sectoren in Nederland, in opvoeding en onderwijs en ook in therapieën. Binnen Hart voor Vrijheid ervaar ik dat deze kennis vrijwel volledig ontbreekt, waardoor de vereniging als totaal ‘nat gaat’ op dit moment. Het verlies is enorm: afgesproken kernwaarden worden niet waargemaakt en men heeft dit niet in de gaten of zwijgt erover.

Volgens mij willen veel mensen niet geïnformeerd worden en sluiten ze zich af voor een bewustzijnsproces, waardoor hun ‘ik-bubble’ kan blijven bestaan of zelfs groeit. Zo’n jezelf ontregelende ‘ik-bubble’ doet je ‘nat gaan’ op momenten dat je dit het minst kunt gebruiken. Hierdoor kun je belangrijke zelfopgelegde kernwaarden niet waarmaken en dus ook niet uitdragen. ‘Nat gaan’ is triest en onzinnig, want het staat ware geestelijke potentie in de weg. Daarom blijf ik bewustzijnsinformatie opgooien, als stenen in troebel psyche-water. Als men praktisch zelfonderzoek zou omarmen i.p.v. afwijzen, zal dit bevrijdend uitpakken. Een boost van bevrijdende informatie inspireert tot oefeningen die kracht geven en licht maken. Aandacht hebben voor je psychische ballast en hoe die te overstijgen, is het begin van zelfkennis. Innerlijk werk is zeer bevredigend als je dit als eigen levenscoach werkelijk aangaat! We moeten dus juist gezámenlijk de luiken opzoeken die het zonlicht tegenhouden en die moedig openen. Openstaan voor iemand die weet waar de luiken zich bevinden en hoe je de sloten erop open kunt krijgen, is helemaal niet verkeerd! Sterker nog, voor het realiseren van een krachtig innerlijk anker is het pure noodzaak.

Over ‘nat gaan’ als een vis: www.zelfkennis.nu/artikelen/vis-uit-het-water 
Over ‘zin, zingeving en onzin’: www.zelfkennis.nu/artikelen/zin-of-onzin/

terug naar De Andere Nieuwsbrief


© Hart voor vrijheid Amsterdam.